Begrijp je het verschil tussen toner- en inkjet -beeldvormingstechnologie echt?

Digitaal afdrukken is een trend geworden. Momenteel zetten meer en meer labelafdrukbedrijven investeringen in digitale drukapparatuur op de agenda. Over de eindeloze verscheidenheid aan digitale labelafdrukapparatuur op de markt, hoe moeten etiketdrukbedrijven echter kiezen voor apparatuur die geschikt is voor hun eigen behoeften? Dit artikel biedt een vergelijkende analyse van de principes van digitaal printen, de eigenschappen van verbruiksartikelen en het aanpassingsvermogen van producten voor uw referentie. Het is te hopen dat het kan helpen bij het labelen van bedrukkende bedrijven die de gewenste label digitale afdrukapparatuur kopen.

Volgens beeldvormingsprincipes kunnen de reguliere digitale printtechnologieën in de markt worden onderverdeeld in twee categorieën: digitale tonerelektrostatische beeldvormingstechnologie en digitale inkjet -beeldvormingstechnologie.

Droge toner bestaat meestal uit de volgende componenten: (1) pigmenten, kleurstoffen die worden gebruikt om de gewenste kleur te bereiken; (2) Hars, voornamelijk polyester, is een hoog moleculair organisch polymeer dat vast is bij kamertemperatuur. Deze hars omringt pigmentdeeltjes en vormt het grootste deel van het koolstofpoeder; (3) vulstof, een ladingscontrole -agent verspreid in de hars, om het laadpercentage te versnellen of, indien nodig, te vertragen en de laadkarakteristieken van koolstofpoeder en lijmadditieven te behouden; (4) oppervlakte -additieven of externe additieven om de prestaties van koolstofpoeder verder te verbeteren; (5) Additieven voor specifieke toepassingen om de speciale eigenschappen en kenmerken van koolstofpoeder te bereiken.

De deeltjes droge koolstofpoeder zijn relatief fijn, variërend van 6 tot 9 μ tussen m, meestal maat 8 μm M. Bij gebruik van droge tonerman, zodra het beeld is overgebracht naar het substraat, wordt warmte vrijgegeven om de toner te smelten met het substraat met het substraat met het substraat met het substraat . Warmte zal ervoor zorgen dat de koolstofpoederdeeltjes stollen (dwz de hars smelt), waardoor een uniforme solid polyester -film wordt gevormd.

Onder normale omstandigheden is de gemiddelde dikte van een afbeelding met een enkele laag afgedrukt met droge toner ongeveer 4 μ M. Door de hoeveelheid beeldverlichting aan te passen zonder enige impact op de productie -efficiëntie, kunnen dikkere beeldlagen worden bereikt, meestal voor ondoorzichtige witte inktlagen of Kleurlagen die tactiele dikte vereisen.