PVC

Chloride (PVC) is een polymeer gevormd door vrije radicale polymerisatie van vinylchloride -monomeren (VCM) met initiatoren zoals peroxide en AZO -verbindingen of onder de werking van licht en warmte. Vinylchloride homopolymeer en vinylchloride copolymeer worden vinylchloridehars genoemd.

PVC is amorfe structuur van wit poeder, vertakkingsgraad is klein, glazen overgangstemperatuur 77 ~ 90 ℃, 170 ℃ of zo begon te ontleden [1], de stabiliteit van licht en warmte is slecht, boven 100 ℃ of na een lange tijd van blootstelling aan zonlicht, het zal afblazen en waterstofchloride produceren en verdere automatische katalytische ontleding, verkleuring veroorzaken, fysieke en mechanische eigenschappen ook snel afnemen, in praktische toepassing is het noodzakelijk om stabilisator toe te voegen om de stabiliteit van warmte en licht te verbeteren.

Het PVC -molecuulgewicht van de industriële productie ligt in het algemeen in het bereik van 50.000 ~ 110.000, met een grote polydispersiteit, molecuulgewicht met de afname van de polymerisatietemperatuur en toename, geen vast smeltpunt, 80 ~ 85 ℃ begon te verzachten, 130 ℃ in visco -elastisch Staat, 160 ~ 180 ℃ begon te veranderen in visco -elastische toestand; Goede mechanische eigenschappen, treksterkte van 60MPa, impactsterkte van 5 ~ 10 kJ/m2; Het heeft uitstekende diëlektrische eigenschappen.

PVC was vroeger 's werelds grootste productie van algemene kunststoffen, zeer veel gebruikt. In bouwmaterialen, industriële producten, dagelijkse benodigdheden, vloerleer, vloertegel, kunstleer, pijp, draad en kabel, verpakkingsfilm, flessen, schuimmaterialen, afdichtmaterialen, vezels en andere aspecten worden veel gebruikt.

Op 27 oktober 2017 werd polyvinylchloride opgenomen in de lijst van carcinogenen gepubliceerd door het International Agency for Research on Cancer of the World Health Organisation. Chloride (PVC) is een polymeer gevormd door vrije radicale polymerisatie van vinylchloride -monomeren (VCM) met initiatoren zoals peroxide en AZO -verbindingen of onder de werking van licht en warmte. Vinylchloride homopolymeer en vinylchloride copolymeer worden vinylchloridehars genoemd.

PVC is amorfe structuur van wit poeder, vertakkingsgraad is klein, glazen overgangstemperatuur 77 ~ 90 ℃, 170 ℃ of zo begon te ontleden [1], de stabiliteit van licht en warmte is slecht, boven 100 ℃ of na een lange tijd van blootstelling aan zonlicht, het zal afblazen en waterstofchloride produceren en verdere automatische katalytische ontleding, verkleuring veroorzaken, fysieke en mechanische eigenschappen ook snel afnemen, in praktische toepassing is het noodzakelijk om stabilisator toe te voegen om de stabiliteit van warmte en licht te verbeteren.

Het PVC -molecuulgewicht van de industriële productie ligt in het algemeen in het bereik van 50.000 ~ 110.000, met een grote polydispersiteit, molecuulgewicht met de afname van de polymerisatietemperatuur en toename, geen vast smeltpunt, 80 ~ 85 ℃ begon te verzachten, 130 ℃ in visco -elastisch Staat, 160 ~ 180 ℃ begon te veranderen in visco -elastische staat; Goede mechanische eigenschappen, treksterkte van 60MPa, impactsterkte van 5 ~ 10 kJ/m2; Het heeft uitstekende diëlektrische eigenschappen.

PVC was vroeger 's werelds grootste productie van algemene kunststoffen, zeer veel gebruikt. In bouwmaterialen, industriële producten, dagelijkse benodigdheden, vloerleer, vloertegel, kunstleer, pijp, draad en kabel, verpakkingsfilm, flessen, schuimmaterialen, afdichtmaterialen, vezels en andere aspecten worden veel gebruikt.

Op 27 oktober 2017 werd polyvinylchloride opgenomen in de lijst van carcinogenen gepubliceerd door het International Agency for Research on Cancer of the World Health Organisation.